|
BROCHOIR, subst. masc. |
[GDC : brochoir ; FEW I, 544b : broccus ; TLF : IV, 991a : brochoir] |
"Marteau qui sert à brocher, à ferrer (les chevaux, les boeufs d'attelage)" |
REM. Doc. 1443 (ung brochouer) ds GDC VIII, 381c. |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|