|
BOCHEQUIER, verbe |
[GD : bochequier ; *FEW XV-1, 194b : *bosk-] |
"Couper, fendre du bois ; au fig. battre, malmener" : SATHAN. Jhesus, nostre adversaire, Est prins, lÿé et bretesqué [var. bochequié] ([GRÉBAN, Pass. J., c.1450, 313]). [Seul ex., GD I, 670a] |
REM. E. Richter, Z. fr. Spr. Lit. 45, 1919, 128. Cf. aussi T-L I, 1084 : boschiier ; GD I, 690c : boscheer. |
V. aussi boschoyer |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|