|
TRONCHER, verbe |
[T-L : tronchier ; GD : troncher ; FEW XIII-2, 335a : truncare] |
A. - | "Couper, trancher" ... ... ... |
| Rem. Percef. II, R., t.1, c.1450 [c.1340], 455/9 (var. troncier). Doc. 1468 ( à copper et troncer lesdiz ormes) ds DU CANGE VIII, 193c, troncire (GD VIII, 86a-b). |
B. - | Au fig. Tronché de. "Défait par" ... ... |
V. aussi trancher |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|