|
TRIEGE, subst. masc. |
[T-L : triege ; GD : triege2 ; FEW XIII-2, 233a : *trebare] |
"Passage, sentier" ... |
| - | En partic. "Passage piétonnier privé permettant d'aller d'une rue à une autre" |
| Rem. Doc.1344 ds DLSR 1, 217 (Franche-Comté, traige), cf. J-P. Chambon, Rev. Ling. rom. 81, 2017, 130. |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Noël Musso |
|
|