|
ROUTIER, adj. et subst. masc. |
[T-L : rotier ; GD : routier1/routier2 ; GDC : routier2 ; FEW X, 570 : rumpere ; TLF : XIV, 1323b : routier2] |
I. - | Adj. [Correspond à route III] "Consécutif" ... ... ... |
| Rem. Percef. IV, R., c.1450 [c.1340], gloss. ; MOLINET, Faictz Dictz D., 1467-1506, gloss. |
II. - | Subst. [Correspond à route IV] |
A. - | "Celui qui fait partie d'une route, soldat, homme de guerre" ... ... ... ... |
| - | Empl. adj. ... |
| - | Routier de cour. "Homme de guerre peu enclin à combattre" ... |
| - | Vieux routier. "Soldat expérimenté" ... |
| - | "Celui qui a l'expérience de qqc." ... ... |
| . | Empl. adj. "Expérimenté, coutumier" ... |
| Rem. DESCH., Oeuvres Q., t.4, c.1370-1407, 326. |
B. - | "Celui qui fait partie d'une troupe armée de fortune, voleur de grands chemins" ... ... ... |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|