|
RENVERDIE, subst. fém. |
[T-L : renverdie ; GD : renverdie ; FEW XIV, 512a : viridis] |
"Chanson qui célèbre la verdure, le printemps" : Adonc la prenoit par la main Et faisoit une ranverdie Devant toute la compeingnie Au flajol et au taburel, A tout son sercot de burel. ([MACH., D. Lyon, 1342, 213]). |
| - | Faire une renverdie. "Faire l'amour" : Pour bon fouteur fuz au premier tenus (...) : Vien a mon con faire une renverdie ([DESCH., Oeuvres Q., t.4, c.1370-1407, 129]). |
V. aussi raverdie |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|