|
REMPOIGNER, verbe |
[T-L : rempoignier ; GDC : rempoigner ; FEW IX, 517b : pugnus] |
A. - | "Empoigner de nouveau" : Messire Jaques retira son bras qui saignoit à moult grant randon, et cuyda rempoigner sa hache d'une grant desmarche ; mais il ne se peust de la main aydier, car il avoit les nerfs coupez ou grevez. ([LA MARCHE, Mém., II, c.1470, 127]). |
| Rem. Mabrien V., 1462, gloss. |
B. - | "Mettre la main sur qqn" : Puis que je vous rempoigne, Par les dieux de Coulongne, Tantost serez deffaict. Mys serez en essongne, Qui qu'en parle ne hongne, Ort vil garçon infaict. ([Myst. st Laur. S.W., 1499, 232]). |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|