|
POURQUERIR, verbe |
[T-L : porquerre ; GD : porquerre ; DÉCT : porquerre ; FEW II-2, 1409a : quaerere] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | Pourquerir qqc. / un animal "S'efforcer d'obtenir, rechercher qqc." ... ... ... ... ... |
| Rem. Percef. IV, R., c.1450 [c.1340], gloss. (pourquerre). |
B. - | Pourquerir qqc. à qqn. "Occasionner qqc. à qqn" ... ... |
C. - | Pourquerir qqn. "Poursuivre qqn (en justice)" ... |
II. - | Empl. pronom. Se pourquerir de. "Se pourvoir de, se procurer" ... |
| Rem. WAUQUELIN, Faits conq. Alexandre Hé., a.1440, 267/33. |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|