|
PERISSEMENT, subst. masc. |
[T-L : perissement ; GD : perissement ; FEW VIII, 247b : perire] |
"Fait de périr" : ...a la perdicion et perissement desdiz autres lieux voisins ([Ordonn. Ph. le Hardi, Marg. de Male B.-B., t.2, 1405, 743]). |
| - | [D'une pers.] Venir à perissement. "Périr" : Qui de tout son cuer quiert et trasche Traÿson, en quel lieu qu'il marche En fin vient a perissement. ([Percef. III, R., t.2, c.1450 [c.1340], 352]). |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Robert Martin |
|
|