|
PANDER, verbe |
[T-L (renvoi) : pander ; GD : pander/paner1 ; FEW VII, 556b : pannus] |
Empl. trans. |
A. - | Pander (qqc.). "Saisir (un objet) comme gage pour un paiement" |
B. - | Pander qqn. "Opérer sur qqn une saisie comme gage de paiement" |
V. aussi pan3, pandinghe |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|