|
MARCHOYER, verbe |
[T-L : marchoiier ; GD : marcheer ; AND : marchier1 ; FEW XVI, 523a : *marka1] |
"Être voisin, limitrophe de" (synon. marchir1) |
Rem. DUPIN, Mélanc., ms de l'Ars., ds GD V, 165a (marcheoit) ; non retrouvé ds DUPIN, Mélanc. L., c.1324-1340 (ms. de Besançon). |
DMF 2020 - Compléments 2017 |
Robert Martin |
|
|