|
MANCHIER, verbe |
[T-L : manchier ; GD : manchier ; FEW VI-1, 139b : mancus] |
Empl. trans. "Blesser, mutiler" : La faisoit Ciperis sa gent fort manchier [l. manchïer] Et tuer et abatre, ochire et mehaignier. ([Cip. Vignevaux W., p.1400, 91]). |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Pierre Cromer |
|
|