|
HONTER, verbe |
[T-L : honter ; GD : honter ; DEAF, H579 honter ; AND : hunter ; FEW XVI, 182b : *hauniŝa] |
I. - | Empl. trans. "Causer du déshonneur, du tort à qqn" ... |
| Rem. DESCH., Oeuvres Q., t.6, c.1370-1407, 176. |
II. - | Empl. pronom. "Avoir honte" ... ... ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|