|
HABITUER, verbe |
[T-L : abitüer ; GD : habituer ; GDC : habituer ; FEW IV, 371b : habitus ; TLF : IX, 636a : habituer] |
A. - | [En relation avec habit] |
| 1. | "Habiller" |
| - | Empl. pronom. "S'habiller" ... ... ... |
| . | S'habituer à (un vêtement) ... |
| - | Part. passé en empl. adj. "Vêtu, habillé" ... ... ... ... ... ... ... ... |
| . | P. ext. Habitué en qqc. "Placé en qqc." ... |
| 2. | "Équiper" ... ... ... |
| - | Habiyué de. "Pourvu de" ... |
B. - | [En relation avec habitude] |
| 1. | "Demeurer la plupart du temps (en)" |
| a) | [D'une pers.] Habitué en qqc. "Qui demeure en qqc." ... |
| - | Prebtre habitué. "Prêtre attaché au service d'une paroisse, mais qui n'a ni charge ni dignité dans l'église de cette paroisse" ... |
| . | Empl. subst. Habitué ... |
| b) | [D'une chose] Habitué de. "Lié à" ... |
| 2. | Empl. pronom. S'habituer à qqc. "S'appliquer assidûment à qqc." ... |
| - | S'habituer à + inf. ... |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|