|
GRONIR, verbe |
[T-L : gronir ; GD : grognir ; DEAF, G1475 gronir ; AND : groigner ; FEW IV, 290b : grundire ; TLF : IX, 535b : grogner (gronir)] |
A. - | "Grogner, témoigner de la mauvaise humeur" |
B. - | [Du cochon] "Pousser son cri, grogner" |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Hiltrud Gerner |
|
|