|
GARRULER, verbe |
[T-L : garruler ; GD : garouiller/garuler ; DEAF, G344 garruler ; AND : jaroiler ; FEW IV, 72a : garrulare ; TLF : IX, 107a : garruler] |
Empl. intrans. |
A. - | [Des oiseaux] |
| 1. | "Gazouiller" ... |
| Rem. Ex. de MART. D'AUV., Vigiles de Charles VII (Oyseaulx garouilloient Qui nous reveilloient), ds GD IV, 237a ; ex. du Violier des Hist. rom., XVes. ds GD IV, 238c ; ex. de HAUTEV., c.1441-1447 ds TLF IX, 107b : garruler. |
| 2. | "Caqueter" ... |
| - | Inf. subst. "Croassement" ... |
B. - | "Se plaindre" |
| Rem. Doc. 1403 (Icellui Barthelemi (...) qui ne queroit que rager et guerruler) ds GD IV, 238c. |
DMF 2020 - Synthèse |
Hiltrud Gerner |
|
|