|
FRENDIR, verbe |
[T-L : frentir/frondir ; GD : fraintir ; FEW III, 774a : fremitus] |
A. - | "Renifler, renâcler" ... ... ... |
B. - | Au fig. "Grogner" ... ... |
REM. Cf. aussi T-L III, 2238 : frenterie. Les formes en -o- peuvent être dues à l'influence de froncir2. |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Robert Martin |
|
|