|
ESRAGER, verbe |
[T-L : esragier ; GD : esragier ; AND : esrager ; FEW X, 9b : rabies] |
I. - | Empl. intrans. "Devenir enragé, furieux, fou furieux" ... ... ... ... ... ... |
| - | Empl. pronom. ... |
II. - | Part. passé en empl. adj. "Furieux, enragé" ... ... ... ... ... ... |
| - | [D'un animal] ... ... |
| . | "Qui a la rage" ... |
| - | Part. passé en empl. subst. fém. "Folle" ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Pierre Cromer |
|
|