|
ESGRAMIR, verbe |
[T-L : esgramir ; GD : esgrami ; DEAF, G1151 graim ; FEW XVI, 51a : gram] |
Part. passé en empl. adj. |
A. - | [D'une pers.] "En colère, furieux" ... |
B. - | [D'une chose] "Terrible, acharné" ... |
V. aussi engramir |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Pierre Cromer |
|
|