|
ESCHANDIR, verbe |
[T-L : eschandir ; GD : eschandir ; FEW III, 267a : excandescere] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | "Chauffer au rouge" ... |
B. - | "Incendier, brûler" |
| Rem. FROISS. (éd. Kervyn, car il ot vilainement ars et escandit le contet de Haynnay) ds GD III, 364b. |
II. - | Part. passé en empl. adj. au fig. "Chaud, brûlé" ... |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Pierre Cromer |
|
|