|
ENVIEILLIR, verbe |
[T-L : envieillir ; GDC : envieillir ; AND : enviellir ; FEW XIV, 362b : vetulus ; TLF : VII, 1274a : envieillir] |
I. - | Empl. intrans. ou pronom. |
A. - | "Vieillir" |
| 1. | [D'une pers. (de son âme), d'un animal] ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... |
| - | Empl. pronom. ... |
| - | Envieilli de. "Vieilli sous, au milieu de" ... ... |
| . | Envieilli de mauvais jours ... ... |
| - | Envieilli en. "Vieilli dans" ... ... ... |
| 2. | [D'une chose] ... ... ... |
B. - | Au fig. |
| 1. | [D'une chose abstr.] "Persister" ... ... |
| Rem. CHASTELL., Chron. K., t.1, c.1456-1471, 193 (GDC IX, 495c). |
| - | [D'une maladie] "Devenir chronique" ... |
| 2. | "Perdre de sa force, décliner" ... ... ... |
| - | Empl. pronom. ... ... |
II. - | Empl. trans. "Faire vieillir" ... |
| - | [Un végétal] "Faire flétrir, faire mourir" ... |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|