|
ENGAIGNER, verbe |
[T-L : engaignier ; GD : enganer ; *FEW XVI, 71b : *grînan ; FEW XXII-1, 45a : o.i.] |
A. - | "(S') irriter" |
| 1. | Empl. pronom. "S'irriter, avoir du dépit" ... ... ... |
| 2. | Empl. trans. "Irriter, mettre en colère" ... ... ... |
| - | "Provoquer la colère de, exciter (un ennemi par des escarmouches)" ... |
| 3. | Part. passé en empl. adj. "Irrité" ... ... ... |
| - | [Avec un subst. marquant la colère, la cruauté...] "Exacerbé" ... ... |
B. - | "Accabler" ... |
| - | Part. passé en empl. adj. "Accablé" ... |
REM. Croisement de engraigner et enganer ? V. engraigner. Ex. d'anc. fr. ds T-L III, 372-373. |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Pierre Cromer |
|
|