|
ENFIERIR, verbe |
[T-L : enfierir ; GD : enfierir ; FEW III, 480b : ferus] |
I. - | Empl. pronom. |
A. - | "Montrer de l'ardeur guerrière" ... |
B. - | "Devenir fier, orgueilleux" ... |
| - | S'enfierir en sa queue qu'on voit reluire. "Éprouver un sentiment de fierté" ... |
| - | Enfieri en courage ... |
II. - | Part. passé en empl. adj. "Fier" ... ... ... |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Pierre Cromer |
|
|