|
ENCHARBONNÉ, adj. |
[T-L : encharboner ; GD : encharbonner ; AND : encharboner ; FEW II-1, 356b : carbo] |
"Noir de charbon" : Noire beste, ys hors de ma voye ! Tu as les oeulx touz esplourez ; Ton visaige est encharbonnez Et ta robe est orde et souillée ([DESCH., Oeuvres R., t.7, c.1370-1407, 184]). |
| - | Au fig. "Noirci, sali" : Soubs trespale et devocieux visage habite aulcune foys iniquique [l. inquiné (?)] et encharbonné courage. ([MARTIN LE FRANC, Estrif D., 1447-1448, 177]). |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Pierre Cromer |
|
|