|
ENCHAPERONNER, verbe |
[T-L : enchaperoner ; GD : enchaperonner ; GDC : enchaperonner ; AND : enchaperoné ; FEW II-1, 274a : cappa] |
Empl. trans. |
A. - | Enchaperonner qqn. "Couvrir qqn d'un chaperon" ... |
| Rem. Ex. d'a.fr., cf. T-L et GDC. |
| - | Enchaperonné de deuil. "Qui a revêtu un chaperon noir, porté pour un enterrement" ... ... |
| - | Part. passé en empl. subst. |
| . | "Moine qui a revêtu son chaperon, moine" ... |
| . | "Groupement constitué en Auvergne, vers 1185, pour lutter contre les exactions des rochers" ... |
B. - | "Envelopper d'un chaperon (la tête d'un oiseau de proie)" ... |
| Rem. Ex. c.1465 ds TLF. |
| - | [Cont. métaph.] ... |
C. - | CONSTR. Enchaperonner qqc. "Couvrir (une construction) d'une sorte de petit toit appelé chaperon" ... ... |
| Rem. Doc.1335 et 1416 ds GD III, 93c. |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|