|
EMBESOGNER, verbe |
[T-L : embesoignier ; GD : embesoignier ; AND : embosoigner ; FEW XVII, 278b : *sunni ; TLF : VII, 889b : embesogner] |
I. - | Empl. trans. Embesogner qqn |
A. - | "Occuper qqn (à une besogne), faire travailler qqn, employer qqn" ... ... ... |
| - | "Embaucher qqn" ... ... |
B. - | "Assigner (une tâche) à qqn" |
| - | Embesogner qqn en qqc. ... ... |
| - | Embesogner qqn à/de + inf. ... ... |
II. - | Empl. pronom. S'embesogner de qqc. "Se mêler, s'entremettre de qqc." ... ... ... ... ... |
| - | S'embesogner à/de/pour + inf. "S'occuper de, s'employer à" ... ... ... ... ... ... |
III. - | Part. passé en empl. adj. ou subst. |
A. - | Part. passé en empl. adj. "Occupé, affairé" ... ... ... ... ... |
| - | Embesogné de/en qqc. ... ... ... ... |
| - | Embesogné à/de + inf. ... ... ... ... ... |
| . | Embesogné pour + inf. ... ... |
| - | [D'une chose] "Employé, utilisé" ... |
B. - | Part. passé en empl. subst. "Celui qui est occupé, affairé, empressé" ... |
| - | Faire l'embesogné. "Faire celui qui est très occupé, faire semblant d'être très occupé" ... ... |
| - | Empl. subst. fém. Faire l'embesognee. "Faire celle qui est très occupée" ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|