|
DEVORER, verbe |
[T-L : devorer1 ; GDC : devorer ; AND : devorer ; DÉCT : devorer1 ; FEW III, 60b : devorare ; TLF : VII, 130a : dévorer] |
Empl. trans. |
A. - | "Avaler, engloutir, manger avidement, dévorer" ... ... ... ... ... ... ... |
| - | [D'une bête sauvage] "Manger avidement, en déchiquetant sa proie" ... ... ... ... ... ... ... ... ... |
B. - | P. anal. "Déchiqueter, tuer" ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... |
| - | Part. passé en empl. adj. "Déchiqueté, mutilé" ... |
| - | "Maltraiter violemment" ... |
C. - | Au fig. |
| 1. | "Détruire, anéantir" ... ... ... ... ... |
| - | Loc. fig. Faire son chef devoré. "Rendre fou" ... |
| 2. | [D'une chose] "Déchirer, ronger, tourmenter qqn" ... ... ... |
| 3. | Empl. pronom. réfl. "Se consumer" ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|