|
DESTRAPPER, verbe |
[T-L : destraper ; GD : destraper ; FEW XVII, 355a : trappa] |
I. - | Empl. trans. "Dégager, enlever" ... |
| - | Destrapper de qqn. "En finir avec qqn" (G. Roques) ... |
| - | Estre destrapé de qqn. "Être débarrassé de qqn" ... |
II. - | Empl. pronom. "Se dégager de qqc. qui fait entrave, se libérer" ... ... ... ... |
| - | Empl. intrans. "S'en sortir" ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Hiltrud Gerner |
|
|