C.N.R.S.
 
Article complet 
StructureSans exempleCompletFormesExemples
FamilleTextesSourcesImpressionAide à la lecture
     DESFICHIER     
FEW III *figicare
DESFICHIER, verbe
[T-L : desfichier ; GD : desfichier1 ; FEW III, 507b : *figicare]

"Détacher, arracher" : Et, quant la beste cuidera entrer, il y touchera et le destendra [var. deffichera], et la perche vendra de si grant redour qu'il li percera les costez. Plus n'en vueill parler de ce, quar c'est vilaine chasce. (GAST. PHÉBUS, Livre chasse T., 1387-1389, 260). JOSEP. Ne sçay qui si bien l'a fiché. (...) NICHODEMUS. Il n'est pas si tost deffiché. (...) Mais, que cil la fust descroché, Il ne pendist plus par les mains. (GRÉBAN, Pass. J., c.1450, 359). Son corps fut pris et deffichié, Il fut en sepulture mis (MOLINET, Myst. st Quentin C., c.1482, 49).

 

-

Au fig. : Deffiche du monde t'amour Et en Jhesum la met (Best. lap. Rosarius S., c.1330, 144). Tant a en lui son coer fichiet Qu'il n'en poet estre deffichiet (Pastor. B., c.1422-1425, 65).
 

DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 Robert Martin

Fermer la fenêtre