|
DESCOULPER, verbe |
[T-L : descouper ; GD : descolper ; FEW II-2, 1496b-1497a : culpa ; TLF : VII, 272a : disculper] |
Empl. trans. "Disculper qqn" ... ... ... ... |
Rem. GRÉBAN, Pass. J., c.1450, gloss. ; MOLINET, Faictz Dictz D., 1467-1506, gloss. (descoupper). |
| - | Descoulper qqn de qqc. ... ... ... ... ... ... |
| - | Empl. pronom. Se descoulper (de qqc.). "Se disculper, se justifier (de qqc.)" ... ... ... |
V. aussi desacoulper |
DMF 2020 - Article revu en 2015 |
Robert Martin |
|
|