|
DECOUPER, verbe |
[T-L : decoper ; GD : decoper ; GDC : decolper ; AND : decouper ; FEW II-2, 871b : colaphus ; TLF : VI, 871a : découper] |
A. - | "Couper complètement ; couper en morceaux ; taillader" |
| 1. | "Couper complètement, trancher" ... ... ... ... |
| - | [Dans une métaph.] ... ... |
| 2. | "Couper, mettre en morceaux avec un instrument tranchant" ... ... |
| 3. | "Taillader" |
| a) | Decouper qqc. ... |
| - | "Taillader, déchirer (un tissu, un vêtement...)" ... |
| b) | Decouper qqn (son corps) |
| - | "Taillader avec une arme tranchante, massacrer qqn, son corps (en partic. sur le champ de bataille)" ... ... ... ... ... ... |
| - | "Massacrer" ... ... ... ... ... |
| Rem. Percef. I, R., c.1450 [c.1340], gloss. ; Guill. Orange T.H.G., p.1450, gloss. |
| - | Decouper par pieces ... |
| 4. | Au fig. |
| a) | "Détailler, traiter par parties, moduler (une chanson)" ... ... |
| b) | "Mettre en pièces, détruire, anéantir" ... |
B. - | COST. "Franger (ou festonner)" ... ... ... |
| - | Chaperon decoupé ... ... ... |
C. - | Part. passé en empl. adj. HÉRALD. "Qui laisse des vides où apparaît la teinte du champ" ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|