|
CHAFAUDER, verbe |
[T-L : eschafauder ; GD : chaffauder ; FEW II-1, 486b : *catafalicum ; TLF : VII, 619a : échafauder] |
Empl. trans. "Exposer (un criminel) sur l'échafaud" ... |
| - | "Échafauder" |
| Rem. Doc. 1400-1401 (Orléans, pour cordaige acheté pour chaufaider le dit cloichier) et 1449 (Blois, boys de charme pour chaffauder la dite tour) ds GD II, 32c. |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Pierre Cromer |
|
|