|
BECQUETEL, subst. masc. |
[T-L : bechetel ; GD : bechetel ; *FEW I, 309a : beccus] |
"Petit saumon ou brochet" |
REM. Ex. d'a. fr. et doc. 1342 (Saint-Omer, beketaus), 1379 (Lille, biequetiaux), 1395 (Meuse, beschettels), 1395 (Valenciennes, becketiaus), 1415 (Béthune, becqtiaulx) ds GD I, 607a. |
V. aussi becquet |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|