|
AGROCIER, verbe |
[T-L : agrocier ; DEAF, G1434 grocier ; FEW XVI, 91a : *grogatjan] |
Agrocier qqn. "Agresser qqn en paroles, gronder qqn" : Quar je pense que mas par li [dame Raison] Seroit li vilain rechine Qui si fort m'avoit agroucie, Et si fu il finablement ([GUILL. DIGULL., Pèler. vie hum. S., c.1330-1331, 161]). Assez t'en trouverai [de pommes pourries, d'ordure], avant Que point me voises agroucant. ([GUILL. DIGULL., Pèler. vie hum. S., c.1330-1331, 266]). |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|