[1] | Et ses genz avoec lui se rangent Au desreien jornel se vangent, Si bien que de rien ne se faignent. (CHR. DE TROYES, Cligès, 1176, 61e) | [2] | Fiers est li chaples des espees, mout s'antredonent granz colees, que de rien nule ne se faignent ; (CHR. DE TROYES, Érec, 1170, 4c) |
|
|