| [1] | Et pour ce, apres ce que Ovide a faite mencion de la terre et de l'eaue, il dist ainsi: Imminet his aer; (ORESME, C.M., c.1377, 400) | | [2] | O tres belle entre toutes les creatures, dit Nostre Seigneur a la saincte ame, se tu ne te congnois, his hors et t'en va aprés les tropeaux de bestes mues ; (GERS., Trin., 1402, 154) | | [3] | Et qui vidit et audivit, testimonium perhibet de his,present aux piez du Roy, ledit graphier. (BAYE, I, 1400-1410, 114) | | [4] | Veniens autem ad materiam agitatam super predictis suis litteris missis, prout proposuerat dictus advocatus, stupebat quamplurimum super his que adversùs eum proponi audierat, trepidans primo, sed quia sentiebat conscientiam suam puram ac nitidam, trepidatio ipsa quam habuerat successivè magis ac magis, dum procedebat, audiendo cessaverat, quia quicquid contra eum objectum fuerat deliquisse aut defecisse non credebat, sed excusationem potius habere quam accusationem sustinere, quam quidem accusationem domini de Curia Parlamenti potius coram eis quam coram Rege, ipso vocato vel mandato, expressisse debuissent. (BAYE, II, 1411-1417, 50) | | [5] | Potest esse quod scripsit cuidam suo amico quod caute advisaret dominum nostrum, etc., eo quod nolebat quod publicaretur eos esse excommunicatos maxime in curia romana, sed quod Papa advisaretur de his qui sunt sibi obedientes et qui sunt renitentes, volentes eximi a subsidio, prout sunt illi de dicta Curia, nolentes privilegium suum edere, licet vellent quod coram eis allegantes privilegium illud ostenderent, secus diceret si pro Rege esset, si enim ostendere dictum suum privilegium cessaret questio, sed quia de facto cessant, in censuris persistere videntur, que est alia litterarum predictarum clausula. (BAYE, II, 1411-1417, 52) | | [6] | Nescit enim quod sit in regio privilegio aut quale sit, scit tamen quod dicta Curia cognoscit de causis unde ratio reddi possit non videt, et super his erat intentionis mentionem facere coram Rege, priusquam recederet. (BAYE, II, 1411-1417, 53) | | [7] | Debuerant enim ad eum mittere, et super his eisdem satisfecisset, aliàs aures Regis pulsare potuissent, quod non fecerunt, sed, ipso insperato et improviso, subito prosilierunt contra ipsum ad Regem eum accusando, in quo sibi injuriati fuerunt. (BAYE, II, 1411-1417, 54) | | [8] | Quamvis nichil offendisset nec vellet etiam usque ad mortem ostendere, quare supplicabat quod Rex super his deliberaret que sue discretioni remittebat, si quoquo modo offenderat, protestans de corrigendo verba sua predicta, si magis improvide quam decebat ea dixerat seu protulerat. (BAYE, II, 1411-1417, 54) | | [9] | Vint avant les plaidoiries le cardinal de Pise, legat a latere du Pape es provinces de Sens,Reins et Rouen, en la Chambre et printpro themate les paroles de l'Evangile de dimanche prouchain selon l'usage de Court de Romme:In his que patris mei suntoportet me dicta Curia, nolentes privilegium suum edere, licet vellent quod coram eis allegantes privilegium illud ostenderent, secus diceret si pro Rege esset, si enim ostendere dictum suum privilegium cessaret questio, sed quia de facto cessant, in censuris persistere videntur, que est alia litterarum predictarum clausula. (BAYE, II, 1411-1417, 208) | | [10] | Hec omnia, his metris contenta, habebantur his diebus CCCC XV, in hoc regno: Chief essoignié de piteuse aventure, Jeune regent plain de sa volenté, Sang si divis l'un de l'autre n'a cure, Conseil suspect de parcialité,Peuple destruit par prodigalité, Feront encor tant de gens mendier Qu'à un chascun fauldra faire mestier. (BAYE, II, 1411-1417, 219) |
|
|
Attestation de 