C.N.R.S.
 
Attestation dans les corpus textuels 
 Attestation de aures dans 7FMR 
7 attestations 
 Page /1 

[1]Pierre, sache en verité Que devant que le polet aye chanter, Tu m'aures troys foy regnoyné. (Pass. Autun Roman F., c.1400-1500, 176)
[2] Tunc saliet sicut cervus claudus et Aperientur occuli cecorum et aures surdorum Patebant. (Pass. Auv., 1477, 120)
[3] Multa fave ceptis, dulcesque favete sorores Castalides ne forte canam quod pectora turbet Sacra, pater fessasque tuas nec mulceat aures. (5425, 98)
[4] Nisi tantum humanitatis et benivolentie quantum accuitatis ingenii atque leporis tibi inesse animadverterem, clarissime vir ac nostratum eloquentissime, non auderem tuam quam tum privatis negociis tum publicis ad tocius inclite excelseque domus burgondie decus et gloriam assidue intentam atque occupatam claritudinem esse cognosco hiis meis impolitis epistolis tuas aures lautissimas offendere, meamque tibi nesciciam detegere. (5425, 99)
[5] Itaque, cum insolentie atque malorum morum procacis temeritatis cetum vestrum hactenus tam fructiferum perturbantis, inertie insuper atque desidie nonnullorum vestrûm rumores dudum, sepe et multum nostras permoverint aures, mandamus vobis, atque, si opus est, precipimus quatinus rectorem scolasticum, vestros magistros J. de Matiscone, Geraldum Bagouli, procuratores nationum Francie, Acquitanie, Picardie, Burgundie et Campanie, nec non magistrum J. Thome, J. de Corbye,J. de Rambures, Guillelmum de Credonio, priorem de Fougieres, Bertrandum Itier, fratrem prioris de Cemoy, Nycolaum Gehe, Hutinum de Dicy, Henricum Quellet et Theobaldum Carpentarii, bedellum vestrum, nonnulla honorem vestrum attinentia audituros et coram nobis secunda instantis januarii personaliter staturos transmittere nullatenus vos omittatis, quos feliciter conservet Altissimus. (BAYE, I, 1400-1410, 123)
[6] Debuerant enim ad eum mittere, et super his eisdem satisfecisset, aliàs aures Regis pulsare potuissent, quod non fecerunt, sed, ipso insperato et improviso, subito prosilierunt contra ipsum ad Regem eum accusando, in quo sibi injuriati fuerunt. (BAYE, II, 1411-1417, 54)
[7] Non curo, quia auditus robustior debet esse lingua, cum singulis hominibussunt singule lingue et aures bine; (JUV. URS., Nescio, 1445, 476)
[8] Pareillementde Senacherif, Ys. XXXVIJo, ou il dit, Superbia tua ascendit in aures meas. (JUV. URS., Verba, 1452, 213)

Fermer la fenêtre